Opera seria

Opera seria (Italiaanse uitspraak: ˈɔːpera ˈsɛːrja; meervoud: opere serie; gewoonlik genoem dramma per musica of melodramma serio) is 'n Italiaanse musikale term wat verwys na die edele en "ernstige" styl van Italiaanse opera wat Europa vanaf die 1710's tot ongeveer 1770 oorheers het. Die term self is destyds selde gebruik, en het eers in algemene gebruik geraak toe opera seria oudmodies begin word het en beskou is as ietwat van 'n historiese genre. Die gewilde mededinger tot opera seria was opera buffa, die 'komiese' opera wat uit commedia dell'arte ontstaan het.

Italiaanse opera seria is nie slegs in Italië opgevoer nie, maar byna in die hele Europa. Onder die belangrikste sentra in Europa was die Koninklike hofoperas wat in Warskou (sedert 1628), München (Beierse Staatsopera, gestig in 1653), Londen (gestig in 1662), Wene (Theater am Kärntnertor) (gevestig in 1709; eerste opera opvoering: Il pomo d'oro, 1668), Dresden (Opernhaus am Zwinger) (sedert 1719) en as ander Duitse state van die Heilige Romeinse Ryk, die Bolshoi-teater, Sint Petersburg (Italiaanse opera bereik Rusland in 1731, eerste opera venues volg hierop [ongeveer 1742]), Madrid en Lissabon (Teatro Nacional de São Carlos) gebaseer was. Opera seria was minder gewild in Frankryk, waar die nasionale genre van Franse opera (of tragédie en musique) verkies is.

Bekroonde komponiste van opera seria sluit Alessandro Scarlatti, Georg Friedrich Händel, Nicola Porpora, Leonardo Vinci, Johann Adolph Hasse, en in die tweede helfte van die 18de eeu, Christoph Willibald Gluck, Niccolò Jommelli, Josef Mysliveček, Tommaso Traetta, en Wolfgang Amadeus Mozart in. Verreweg die suksesvolste librettis van die era was Metastasio, ander was Apostolo Zeno, Ranieri de 'Calzabigi en Lorenzo Da Ponte.